Over mij

Hoi, ik ben Lindsey Pardoel, 32 jaar en woonachtig in Eindhoven. Sporten is echt mijn uitlaatklep: ik heb altijd gevoetbald, loop hard, speel tennis en padel, en ben regelmatig te vinden in de sportschool. Zelf heb ik ook een neurodivergent brein, dus het ontladen van energie is voor mij een must.

Daarnaast ben ik graag onder vrienden en geniet ik van gezelligheid een échte bourgondische meid dus!

 

 

 

 

 

Wat is mijn missie?

Zie je deze kleine meid op de foto? Hier was ik een jaar of 7. Op school werd ik vaak niet begrepen, apart gezet en de manier van leren paste niet bij mij. Van nature had ik veel energie, maar ik kreeg ook wat gedragsproblemen. Voelde mij vaak niet begrepen, gezien of gehoord. En als dat wel zo was dan was dat vaak op een negatieve manier. Kortom de kern van de boodschap was; jij bent anders en niet goed genoeg, slim genoeg, té druk, vervelend kortom heel veel negatieve labels. Dit heeft behoorlijk wat impact gemaakt en mijn zelfbeeld aangetast.  Terwijl ik een kind was met veel verdriet (jong een ouder moeten verliezen) , energie, creativiteit, positiviteit, ondernemend, intuïtie, empathisch, kritisch, eigenwijs, rebels en bij interesse kon ik juist héél goed leren. Alleen ik paste dus niet in het schoolsysteem en juist daarom wil ik graag dat anno 2025 er anders wordt gekeken naar kinderen en jongeren.  Voor mij waren dit spreekwoordelijk de eerste krasjes op mijn hart , ziel en zelfbeeld.
En het heeft mij járen gekost om dit weer positief te veranderen. Onnodig lijkt mij!

 


Missie

Door bovenstaand verhaal is eigenlijk mijn missie gegroeid en ontstaan, eigenlijk vanuit een eigen gemis. Door mijn baan als jongerenwerker zag ik hóeveel kinderen en jongeren kampten met dezelfde problemen. Alleen NU zijn we heel wat jaren verder. Doordat ik zelf ook niet altijd in het schoolsysteem paste en ook een ''boefje'' ben geweest, en meerdere keren vast ben gelopen begrijp ik juist die kinderen en jongeren zo goed. Dit resulteert ook vaak in snel en goed contact met hen, omdat ze voelen dat het resoneert. Gelukkig heb ik zelf een aantal keren die ´ene´ belangrijke persoon ervaren in mijn leven. Of het nu een goede leraar was, therapeut tijdens revalidatie, de buren, mijn vader. Die mensen zijn mij altijd bijgebleven en kwamen op het juiste moment. Als ik die ´ene´ persoon voor een ander kan zijn en de jongeren écht kan zien en horen dan is mijn missie geslaagd. Hopelijk kan ik het voorbeeld zijn dat je áltijd kunt veranderen of juist de persoon koesteren  en accepteren die je bent.